HERNEMING:
Geef me nu eindelijk
wat ik altijd al had
Geef mij alles en zeg het is niets
Geef mij niets en zeg dat is alles
Geef mij mezelf, geef mij jou
Ik heb gezocht naar wist ik maar wat
Geef mij nu eindelijk wat ik altijd al had
20 jaar geleden stierf Mechels dichter Herman de Coninck.
Leerlingen en leerkrachten van het Stedelijk Conservatorium voor Muziek, Woord & Dans maakten speciaal voor deze gelegenheid ‘Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had’, een unieke muziek- en danstheatervoorstelling waarbij de speelse en fijnzinnige poëzie van Herman de Coninck hét uitgangspunt vormde.
Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had is een bruisende voorstelling voor en door leerlingen in het kader van de viering rond 175 jaar Conservatorium, waar Herman de Coninck trouwens zelf leerling was!
“Ik wil de taal dynamiteren tot een gebeurtenis waar veel mensen naar komen kijken.”, zo bazuinde de Coninck zijn liefde voor de taal uit.
Een jonge spelersploeg werd samengesteld met leerlingen uit de 3 disciplines die het conservatorium biedt: muziek, woord en dans.
Met veel energie brachten zij samen met 60 jonge orkestleden en verschillende koren van telkens 70 zangers een gepast eerbetoon aan de Mechelse dichter.
Deze productie is uniek want het gebeurt niet vaak in Vlaanderen dat poëzie de basis vormt van een theatervoorstelling.
De gedichten komen stuk voor stuk uit de gelijknamige bloemlezing van auteur en weduwe van De Coninck, Kristien Hemmerechts. Als vurige pleitbezorgster van het werk van haar man zorgde ze tijdens de repetities met de studenten voor de nodige duiding bij de gedichten.
De poëzie over liefde, verlangen en verlies lijken eenvoudig maar dat is niet zo. Toch verklanken en verbeelden de spelers ze op hun eigen manier zodat ze veel meer zeggen dan eerst gedacht. Ze veroveren ieders hart!
Als witte sneeuwvlokken dwarrelen witte scènes voor je ogen in woord, muziek, dans en beeld. Het ‘wit’ tussen de regels van de poëzie kan je horen, het ‘wit’ van de kostuums verandert van kleur en het witte papier vouwt, ritselt, knispert, wrijft en scheurt met de taal van Herman de Coninck.
Een energieke spelersploeg werd samengesteld met leerlingen uit de verschillende disciplines die het conservatorium aanbiedt: muziek, woord en dans. Een vaste spelersgroep met jongeren tussen 10 en 22 jaar staan constant op de scène. Ze hebben wekelijks gewerkt aan deze massaproductie, volgden workshops viewpoints en soundpainting. Ze brengen de opwindende en speelse poëzie van Herman de Coninck tot leven met een live-orkest en verschillende koren.
Veelgevraagd sideman in de jazz-, pop- en theaterwereld Dree Peremans componeerde/arrangeerde de muziek samen met jazzpianist Pierre Anckaert en zangeres Elodie Carels. Clarissa Wedding-Jennes maakte de choreografie.
Tom Van den Eynde, directeur van het Mechelse Conservatorium, dirigeerde de honderden musicerende leerlingen.
De muzikale begeleiding en voorbereiding was in handen van Veerle Bosmans en Elodie Carels.
Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had was een idee, concept, regie en realisatie van Sara Vanderstappen en Willem Verheyden.
Herneming
- vr 2 maart 2018 om 20u
- za 3 maart 2018 om 15u
- za 3 maart 2018 om 20u
- zo 4 maart 2018 onder voorbehoud.
In het koor van Cultuurcentrum Mechelen.
Deze keer met bandopname ipv live-orkest.
Tickets en info
Cultuurcentrum Mechelen
Minderbroedersgang 5
2800 Mechelen
Tel.: 015 29 40 00
cultuurcentrum@mechelen.be
www.cultuurcentrummechelen.be